نماد
در کنار غم و غصه هایی که این چند وقت به هر دلیلی خوردم،
غم بزرگتری دیروز که با یه دوست داشتم صحبت میکردم به همه اینها اضافه شد!
داشتیم راجع به نمادها صحبت می کردیم که یه عده میان و یه فکری رو به عنوان نماد بزرگش می کنن که قدرت شخص یا حکومتی رو نشون بدن و با ترفندهای مختلف اون ها رو تو ذهن مردمشون تثبیت می کنند.
رسیدیم به بحث هایی در رابطه با فراماسونری ، از این بحث ها رسیدیم به فکری که پشت این
هدف های فراماسونرهاست و مسندهایی که ارتباط اینگونه فکرها رو با ظهور امام زمان (عج) شرح میده!
خود مستندها هنوز به دستم نرسیده که ببینم ولی با حرفهایی که از این مستندها شنیدم شرمسار شدم .
شرمسار از اینکه انقدر راحت میذاریم این فکرها رواج پیدا کنه!
از اینکه چرا روی تحقیق در رابطه با اسلام مصمم نیستم و صرف یه سری داستان ها و تعاریفی که از بچگی بهم یاد دادن دارم زندگی می کنم نه بیشتر!
حس خوبی دارم از اینکه دوستی اینگونه من رو به فکر ببره و تلنگری بزنه واسه گرفتن تصمیم های ارزشمند... :)
